havana -vinales

Het is een beetje mosterd na de maaltijd, een reisverslag schrijven als je al thuis bent, maar anders gaan de verhalen verloren en dat is ook jammer.

Aangezien wij geen accomodatie hadden geboekt, wisten we even niet wat we moesten doen bij aankomst in Havana airport. Het was al 20.00 en donker. En het was ook nog een half uur rijden met de taxi naar Havana. Na eerst wat geld gewisseld te hebben bij een bankloket, via een soort taxi booth een casa geregelt en een taxi. We kwamen aan bij Yvon, onze eerste casa houdster, die een prachtige bovenwoning had in koloniale stijl. Ze kon alleen spaans en als ze langzaam sprak kon ik het begrijpen waar het ongeveer over ging. Ik kon zelfs nog wat woorden spaans, die ik destijds op vakanties in spanje had opgedaan.
Havana vonden we een prachtige relaxte stad en merkten we dat er echt veel oude amerikaanse auto's reden. Omdat we nog wat last hadden van jetlag waren we meestal erg vroeg wakker en lagen we al weer om 21.30 in bedje. Geen party's voor ons.

Na drie nachtjes havana gingen we weer verder naar vinales. Het viel ons onmiddelijk op dat op de 3 baans autosnelweg bijna geen enkele andere auto reed. Maar dat er wel heeeel veel mensen langs de kant van de weg voor een lift aan het wachten waren. Verder ook soms paard en wagen en fietsers te zien op de snelweg. We kwamen vroeg aan in havana en vanuit de bus zagen we de vrouwen die jou graag in hun casa wilden hebben al staan met bordjes met foto's in de lucht. Keuze genoeg dacht ik. Jan Pieter had de keuze taak aan mij overgelaten en ik moest de vrouwen dus afhouden en een keuze maken. Er was 1 vrouwtje die engels sprak en ook nog een zwembad had bij haar casa dus toen was de keuze snel gemaakt. Daarna ontstond er nog een gebekvecht over wie nou het eerste recht op mij had door de vrouwtjes onderling. Uiteindelijk konden we op weg naar de casa met zwembad!
Onze Casa houdster bleek een echte ondernemer! Alles werd meteen geregeld, s'middags al een paardrijtrip door de bergen en de volgende dag met de fiets zelf naar de grotten. Zoals ze zelf zei was alles 'the best'. De dag daarna met de taxi (gedeeld met 2 spanjolen ) naar het strand. Cayo Jutias, waar ik meteen het begrip sugardaddy's te zien kreeg. 3 mannen van rond de 70 met meiden van rond de 20 op het strand, arm in arm, zoentjes op de wang, waterfietsen etc. Een heel voorspel voordat ze naar een casa gingen om nou datgene te doen wat ze nou eigenlijk al de hele tijd wilden. Dat was best shocking, later op vakantie werd het bijna gewoon. Er was ook een danstent met livemuziek waar we dave en kees tegenkwamen die we al hadden ontmoet in de sigarenfabriek in havanna. Dave had me geleerd hoe je salsa moet dansen. En na wat oefenen aan de zijkant moest ik mijn danskunsten laten zien op de dansvloer. Wat kan zo'n salsanummer lang duren! Dave spaarde me niet en liet me flink wat rondjes draaien. Ik was bekaf.
Dus moest dave op zoek naar een nieuwe danspartner en vond een cubaanse dame. Deze bleek al snel een andere agenda te hebben en werd door dave bedankt. Maar dave was nog niet klaar met salsadansen en zocht weer een nieuw slachtoffer en dacht dan maar een jong meisje dan is er vast niks aan de hand. Maar kennelijk is dat in cuba ook geen probleem. Dat vonden we allemaal zo onsmakelijk dat we maar weg zijn gegaan.
Vinales was prachtig maar het was weer tijd om verder te gaan. Op naar Cienfuegos!