van Chiang Mai naar Tonsai

In Chiang Mai gingen we een keer geen dingen doen die in de trotter of in het anwb boekje stonden. Het laatste boekje raakte ik ook snel daarna kwijt door het in het vliegtuig te laten liggen. We liepen de wijk in tegenover onze guesthouse (Mountain View), daar was net een hele school uit met kinderen in uniformen en kwamen we uit bij eettentjes die eigenlijk meer voor die kinderen bedoeld waren. We hadden nogal honger en bestelde een zelfde sandwich met choco pasta als de kinderen naast ons, die maar raar stonden te kijken. Misschien ook omdat het meer een moeder was die die boterhammen aan het smeren was. Verder heb ik daar het goedkoopste frietje ooit gehad: 20 cent voor een portie en nog lekker ook!

's Avonds in een wat luxer lounge achtig restaurant gegeten en daarna op de markt iets van 10 leuke t-shirts gekocht voor 2,- per stuk.

De volgende dag namen we het vliegtuig naar Bangkok. Omdat het vliegen ons goed beviel en omdat onze treinverbinding niet helemaal lekker zou aansluiten, hebben we nog een vlucht geboekt naar Krabi.
Wel vreemd: bij de Asia Airlines zetten ze een soor rookmachine aan in het vliegtuig.

In Krabi hebbenm we meteen eenm bus gepakt naar Ao Nang en vanuit daar met een longtailboot naar ons dorpje hier, Tonsai.

In de Trotter stond dat het Viking resort goedkoop en leuk zou zijn. Dus toen we aankwamen zijn we daar meteen heen gelopen en hebben we een hutje genomen.

Dat hadden we beter niet kunnen doen.

Het strand met de rotsen was ontzettend mooi, de sfeer was relaxed met aardige mensen. Nadat we wat gegeten (o.a.cheeseburger) en gedronken hadden, gingen we naar ons hutje. Een rietenhuisje op vier palen, zo groot als het twee persoons matras en daarachter een hok met een wc potje en een doucheslang. Er hing een ranzige klamboe met gaten en we hadden maar 2 uur stroom. Van negen uur 's avonds tot 11 uur. Toen we goed en wel in het bedje lagen deed de fan het dus niet meer. Het was doodsbenauwd en helemaal donker. Om clausttofobisch van te worden zeg maar. We dreven in ons zweet en konden bijna niet in slaap vallen. Om twee uur gingen de gingen de generatoren van de aangrenzende resorts pas uit, die zaten toen pas zonder stroom...

Na toch wat geslapen te hebben, stonden we vroeg op voor onze klimcursus met Egg de instructeur.
Egg was meer het type waar je respect bij moest verdienen en die niet meteen uit zichzelf symphatiek was. Hij liep dus al meteen hard vooruit over de rotsen en wij moesten hem bij zien te houden.
We liepen door de rotsen naar Riley Beach (een wat duurder oord met een mooi strand) naar Riley East. Daar was de klimwand. Het was best pittig om te klimmen met deze hitte maar het lukte me bij de eerste, makkelijke wand best aardig. Daarna werd het pittiger en lukte alleen de laatste route me. Met instructies van "Egg" natuurlijk.
Toen ik het even moeilijk had boven in de wand, vroeg ik "Egg" wat nu het beste was. Ik dacht daarna:"Ik hang op tien meter hoogte aan een touw en ik vraag aan een man die zichzelf "Egg" noemt wat ik nu moet doen??"
Ilona daarentegen klom elke route helemaal uit. Een route was echt pittig (een zes?)en die klom ze bijna tot aan de top. Ik denk wel viertien meter hoog.
Bij terugkomst een bungalow genomen in het comfortabele, mooie en goedkope Dream Valley (in het laagseizoen kost een luxe, grote hut met 2 fans , waar we zeker aan toe waren 500 baht)

De volgende dag was een 'rustdag' zoals alle klimmers dat hier noemen. Een dag waarop je niet klimt is een rustdag, wat je die dag gedaan hebt maakt eigenlijk niks uit, je vertelt dat niet echt. Het is een rustdag.

We hadden dus lekker gezowmmen bij Riley beach en daarna bij Prahnang Cave. Dat was echt een heel mooi strand bij een grot. (Riley oversteken naar Riley East en dan pad volgen naar de cave)

s'avonds herbben we hier met veel mensen gepraat, lekker gegeten en bier gedronken. Heel erg relaxte sfeer, we kennen al veel mensen.

Vandaag zijn we met een speedboat tour naar de Phi Phi Islands gegaan om te snorkelen en zwemmen. De tour was ok. Hij begon aan een leuk strand bij Bamboo Isl;and waar we goed konden snorkelen. Daarna werden we op een overvol toeristestrand gedropt en hebben op een ander eiland niet zo lekker gegeten. Ilona tegen mede bootreizigers: "This is the worst meal that I had in Thailand!" de rest van de groep was het wel met haar eens...

OP het einde gingen we in ' the open sea' snorkelen. Dat was erg leuk: Nemo's, kleine vissen, grote blauwe vissen en hele platte. Alles kwam voorbij.
Daarna ging het onweren en hadden we een onstuimige terugreis.

Ik denk dat we hier nog wel even zijn!